doktryn|a

doktryn|a
f 1. książk. doctrine C/U
- doktryna filozoficzna/religijna/polityczna (a) philosophical/religious/political doctrine
- wyznawać/głosić doktrynę to profess/preach a doctrine
2. pejor. dogma

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • Bronisław Kierzkowski — Pour les articles homonymes, voir Kierzkowski. Bronisław Kierzkowski Naissance 28 août 1924 Łódź Décès …   Wikipédia en Français

  • ewangelicyzm — m IV, D. u, Ms. ewangelicyzmzmie, blm rel. «ogół doktryn religijnych i wyznań chrześcijańskich powstałych na skutek reformacji w XVI w., opierających się na Biblii jako jedynym źródle wiary; protestantyzm» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • fatalizm — m IV, D. u, Ms. fatalizmzmie, blm 1. «według niektórych religii i doktryn filozoficznych: pogląd, w myśl którego wszystko, co się dzieje w świecie, jest zdeterminowane przyczyną znajdującą się poza naturą i nie podlegającą jej oddziaływaniu;… …   Słownik języka polskiego

  • kabalistyka — ż III, CMs. kabalistykayce, blm 1. «zespół doktryn mistycznych w judaizmie opartych na kabale lub nawiązujących do niej» 2. «wróżenie za pomocą kabały; wróżbiarstwo» …   Słownik języka polskiego

  • kalwinizm — m IV, D. u, Ms. kalwinizmzmie, blm «system teologiczny kościoła ewangelicko reformowanego, stworzony przez Jana Kalwina w pierwszej połowie XVI w., różniący się od innych doktryn protestanckich podkreśleniem roli przeznaczenia i rygorystyczną… …   Słownik języka polskiego

  • kontemplacja — ż I, DCMs. kontemplacjacji, blm 1. «pogrążenie się w myślach, rozmyślanie, rozpamiętywanie, medytacja; przyglądanie się czemuś w skupieniu» Pogrążyć się w kontemplacji. Trwać w kontemplacji. Kontemplacja przyrody. 2. filoz. «według doktryn… …   Słownik języka polskiego

  • luteranizm — m IV, D. u, Ms. luteranizmzmie, blm rel. «jedna z głównych doktryn religijnych protestantyzmu, system kościelno teologiczny stworzony w XVI w. przez Marcina Lutra niemieckiego reformatora religijnego, będący doktryną ewangelicko augsburskich… …   Słownik języka polskiego

  • reinkarnacja — ż I, DCMs. reinkarnacjacji, blm «według niektórych wschodnich doktryn religijnych: wiara w wielokrotne odradzanie się człowieka po śmierci przez wstępowanie jego duszy w ciało innej istoty; wędrówka dusz; metempsychoza» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • deizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. deizmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} jedna z oświeceniowych doktryn dotyczących religii i wiary w Boga, uznająca istnienie Boga, lecz odrzucająca wiarę w jego bezpośrednie kierowanie światem oraz wiarę w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kabalistyka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. kabalistykayce, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} system mistycznych doktryn pochodzenia żydowskiego bazujących na kabale {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kalwinizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kalwinizmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} jedna z protestanckich doktryn religijnych stworzona przez Jana Kalwina, z rygorystyczną etyką i wiarą w przeznaczenie człowieka z góry określone przez Boga {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”